Plevne Savunması   Hepimiz Gazi Osman Paşa ve kahraman ordusunun Plevne''de şehri kuşatan Rus ordusuna karşı kahramanca direnişini okul sıralarında okumuşuzdur. 1774 Küçük Kaynarca ile başlayn mağlubiyetler dizisinden sonra sonu hüzünlü de bitse büyük bir zaferdir bu içimizi ısıtan. 24 Nisan 1877''de Rusya, Türkiye''ye savaş ilan etmişti. Türk ordusu 200 bin Rus ordusu 250 bin mevcutlu idi. Romenlerde Rusların yanındaydı. Savaşın başlamasından 2 ay sonra Rus ordusu Tuna nehrini geçti. Türk başkomutanı bu geçişi durdurmak için hiçbir şey yapmadı. Ruslar hızla güneye doğru ilerlerken 45 yaşında olan Osman Paşa ki bir sene önce Sırp ordusunu yenmişti, Vidin''den hareket edip, İsker Suyunu geçip kuş uçuşu 150 km.lik yolu cebri yürüyüşle hızla geçip 7 günde Plevne''yi geldi. Osman Paşa''nın kente gelişinden sonra kısa bir süre sonra 20 Temmuz 1877''de Rus ordusu Plevne''ye saldırdı. Yenildi. Osman Paşa Birinci Plevne zaferini kazanılmıştı. 10 gün sonra ikinci saldırı gerçekleşti. Ağır kayıplar veren Rus ordusu geri çekilmek zorunda kalmıştı. İkinci Plevne Zaferi kazanılmıştı. 11 Eylül''de 432 topun dövdüğü Plevne''ye saldıran Rus ve Romen ordularının verdiği kayıp 50 bin kişiydi. Üçüncü Plevne zaferi kazanılmıştı. Padişah, Osman Paşa''ya gazi ünvanını verdi. Rus ordusu, Plevne''yi dört bir yandan kuşatarak şehre silah ve yiyecek akışını engelledi. Osman Paşa''yı kıskanan paşalar ise büyük bir ihanet sergileyerek, Plevne''yi yanlızlığa terk ettiler. Ordusu aç ve cephanesiz kalan Gazi Osman Paşa bir huruç harekatı ile Rus ordusunu yararak Sofya''ya ulaşmayı denemeye karar verdi. Ancak, Plevne''nin onunla birlikte savaşan Türk halkı Paşa''ya onlarıda alması konusunda yalvardı. Osman Paşa bunu kabul etti. 10 Aralık''ta soğuk bir Balkan gecesinde 30 bin asker arkalarında, onları yavaşlatarak böyle bir hurucun başarıya ulaşmasını nerede ise imkansız kılan sivilleri arkasına almasının nedeni neydi? Neden Gazi Osman Paşa bu kadar yanlış bir karar almıştı? Acaba karar yanlış mıydı? Misha Glenny, "Balkanlar 1804-1999" adlı kitabında Plevne sonrasını şöyle anlatıyor. Berlin Kongresi devam ederken "Rus askerleri ve Bulgar başıbozukları Bulgaristan''daki Müslüman sivilleri öldürmek için el ele vermişlerdi. O yaz İstanbul''da 150 binden fazla mülteci akını olmuştu" demektedir. Bizim hafızamızdan sildiğimiz ama Gazi Osman Paşa''nın bildiği buydu. Plevne''nin Türk halkını geride bıraksaydı hepsinin katledileceğini biliyordu. Onun için başarı şansını azaltmasına rağmen o insanları yanına aldı. J. McCarthy, Amerikalı bir tarih profesörüdür. Türkçe, Arapça ve Farsça bilir. Ermeni meselesini ve Türklerin iftiraya uğradığını çok iyi bilir ve dürüstçe savunur. McCarthy, Ermeni meselesini araştırırken, Osmanlı imparatorluğunun geri çekiliş sürecini de inceledi. 1821''den 1920''ya kadar geçen süre içinde sadece Balkanlar ve Kafkaslarda Türk ordusunun çekildiği bölgelerde öldürülen Türk sayısının 5 milyon, tehcire zorlanan Türk sayısının 5.4 milyon olduğu 1995''de ABD/Princeton''da çıkan "Sürgün ve Ölüm" adlı kitabında açıklıyor. Bu sayılar tarihin en büyük soykırımlarından birisine maruz kalan halkın Türk milleti olduğunu gösteriyor. Ordumuzun çekildiği yerlerden yüzyıllar içinde geliştirdiği bütün medeniyeti ile birlikte kazınırcasına silinip atılan bir millet Türk milleti. Türk halkı bu soykırımı hafızasının en uzak bir yerine saklamış. Gözyaşlarını içine akıtmış. Soykırımcılarına karşı bile düşmanlık geliştirmedi. Efendi bir halk olarak vakur tavrını hep muhafaza etti. Bu tavrın yanlış anlaşıldığını, temiz Türk tarihine ve asil ve efendi Türk milletine yönelik içten ve dıştan terbiyesizliklerin arttığını görüyoruz. Türk milletinin geçmişinde ve bugünün de utanacağı, arkasında duramayacağı hiçbir şey yoktur. Artık içten ve dıştan gelen bu terbiyesizliklere karşı milletin hukukunun en sert şekilde savunulmasının vakti gelmiştir. Türk, kendisine kefen biçtirmeyecek. Çünkü, Türk''e kefen biçenin ölümü korkunç olur.